In mijn vorige blog sprak ik over onze gebleekte rattenvanger. Onze hater van de moslimcultuur, asiel-tsunami’s en nog meer. De kranten staan er vol van.
Ik wil niet in in herhaling vallen, maar een vraag stellen. Hoe herkennen we de streken van een dergelijke rattenvanger?
Umberto Eco-bekend van ‘In naam van de Roos’ en vele andere literaire werken- heeft een tijdje geleden een zeer handzaam werkje geschreven: “Hoe herken ik een fascist?” Ik wil een aantal aanwijzingen volgen en het perspectief dan richten op onze gebleekte rattenvanger om te onderzoeken of hij in de maat loopt met de suggesties van Eco.
Als eerste noemt Eco de cultus van de traditie. Onze rattenvanger praat steeds over ons Nederlanders. En dat arme gelukkige volkje van weleer heeft last van niet- Nederlanders die er verraderlijke opvattingen op na houden. Maar wat moet ik me in godsnaam bij die Nederlander voorstellen. Wilders is er dan zelf niet eens een met zijn roots in Indonesië. En, is juist die vermenging en integratie niet een kenmerk van de westerse beschaving. We praten over Vandalen. Wo Sind die geblieben? We hebben het nog vaak over de Filistijnen. Wilders zou kunnen opmerken dat onze cultuur naar de Filistijnen gaat als we zo doorgaan. Zelfde vraag. Wo Sind die geblieben die Filistijnen?En om op die laatste vraag maar meteen een antwoord gegeven: die zijn geleidelijk geïntegreerd in de ander volken uit Kanaän en werden als Feniciërs een zeer welvarend volk die de wereldzeeën bevoer.
Ik zag enkele jaren geleden in Het Allard Pierson Museum een expositie waar met pijlen en lichtbeelden de migratie stromen werden weergegeven van de Vandalen, Gotische volken, Hunnen etc. Opgegaan in andere volken. Het is kortom je reinste kletskoek om je aan dergelijke tegenstellingen vast te klampen. Tenzij je speciaal doel hebt. Ja, met die misselijke kletspraatjes mensen achter je verzamelen op weg naar het beloofde land. Herken dus de valse noten in de fluit van onze rattenvanger.
Herken de verdeel en heers politiek! Het wij en zij-denken!
Eco noemt ook het irrationalisme. Ik denk dat het reactie is op de Verlichting, ofwel het tijdperk van de rede. Universiteiten zijn natuurlijk het symbool bij uitstek voor beoefening van de rede, analyseren, hypothetiseren, omgaan met ambiguïteiten, kennisontwikkeling. De fascist in wording haat deze cultuur want ziet in zorgvuldig denken een vorm van verweking van de geest. De kritische houding is ongewenst en dus wordt de fascist in wording geframed als elite die met een verborgen agenda werkt, omgevallen boekenkasten genoemd, broeinesten van woke etc. Zijn bolle oog werkt als een sloopkogel van het onderwijs. Dus zie je nu die forse bezuinigingen op het hoger onderwijs.Nu pijnigen die snobs is het devies geworden en dat het op den duur ten koste gaat van welvaart in ons land is het irrationele in dat proces.
In Amerika, het land dat we steeds maar moeten navolgen is al bezig een Kakistocratie te vormen. U leest het goed met kaka of te wel kakken in het begrip. Een vorm van macht die wordt uitgeoefend door de slechtste, minst gekwalificeerde en gewetenloze personen. Machtsgeilen, complotdenkers, haatdragers, wraaknemers, zedendelinquenten. Ik begin in Nederland ook al een beetje de contouren te ontwaren als ik onze regering zie functioneren.
Vooral alert zijn als gevoelens en instincten belangrijker worden dan feiten en goede analyses.
Meningsverschillen zijn er om uitgepraat te worden, desnoods met een agree to disagree. Maar de fascist (in wording) grijpt het meningsverschil aan om die juist te vergroten en angsten die kunnen ontstaan uit te buiten. Chaos veroorzaken en als het kan en buitenstaanders met schuld te belasten. Xenofobie aanwakkeren want als een bevolkingsgroep zich bedreigd voelt dan klinkt de zoet gevooiste nationalistische stem als een aria van Handel in gretige oren.
We moeten de patronen leren kennen.